Halve nachtdienst met APU (Anti Poaching Unit)
17 oktober 2016 - Groblersbrug, Zuid-Afrika
Zoals ik eerder vertelde gingen we vrijdagavond op een eveningdrive, Esther, ik, onze "Whoppy", Gringo en 4 mannen van de APU Kristan, Waldo, Dino en ? (die laatste naam....uhh ...die was te moeilijk dus die ben ik vergeten)..... (allen in ieder geval zwaar bewapend). Rond 21 uur Esther terug gebracht naar haar kamer, omdat zij ivm haar slaapprobleem op tijd naar haar bedje moet. Ik had besloten om met de mannen op fencepatrol te gaan. Deze lodge heeft een electric fence en permanente bewaking. Net voordat we begonnen was er nog gesweeped. Ik weet niet of ik dit al eerder benoemd had, maar dit komt er op neer, dat ze met een autoband achter het het bakkie, de grond egaliseren zodat evt, tracks (sporen) makkelijker zichtbaar zijn. "Whoppy" werd samen met Gringo gedropt op een cruciaal punt bij het hek, hij zou daar gaan "waylayen". Dino en ? zouden de zuidzijde te voet patrouilleren en Kristan en ik de noordzijde. Waldo bleef alleen in zijn bakkie, zodat hij evt. snel ter plaatse zou kunnen gaan als er iemand hulp nodig heeft. Kristan vertelde dat hij en alle APU'ers een behoorlijke training achter de rug hebben in Mozambique. Zij blijven daar dan een maand in de bush en met beperkte middelen moeten zij dan zien te overleven. Tevens hebben zij een behoorlijke training achter de rug betreffende verschillende wapens en spoorzoeken. Nadat Waldo ons had gedropt, zodat wij te voet verder konden, kreeg ik eerst wat instructie van Kristan over de werking van de portofoon en wat hij van mij verwachtte als hij bepaalde tekens gaf. Hij gaf tevens aan, dat als wij oog in oog zouden komen staan met een stroper, dat ik onmiddellijk plat op de grond moest gaan liggen en hem zijn werk moest laten doen. Hij zou wel aangeven op het moment dat ik overeind mocht komen. Vervolgens zei hij: "Wat ik altijd eerst doe als ik aan mijn dienst begin, is even diep inademen en alle geuren van de bush in me opnemen". Dus ik ook lekker ff inademen....bleken we gvd vlakbij het "Volturerestaurant" te staan......gadverdamme....nou... ik ging bijna weer over mijn nek, dit is namelijk destructor Son X 10...... maar goed.... Kristan neemt zijn werk heel serieus en dat is goed! Ik was echt onder de indruk hoe begaan hij is met de dieren. Hij gaf ook aan dat het ergste wat hem zou kunnen overkomen, is dat één van de rhino's om zou komen tijdens zíjn dienst. Ik moet zeggen, we hebben tussen 21.00 en 01.30 behoorlijk wat kilometers gelopen ... maar ik heb echt genoten. Het gaf ook een enorme adrenalinekick, vooral als er ineens een hoop beweging is, hetgeen vrij vaak voorkomt in de bush met al die wilde beesten..... dan is het toch wel elke keer weer met ingehouden adem stilstaan, totdat Kristan aangaf dat het oké was.... Tegelijkertijd besef je ook wel heel goed hoe kwetsbaar je bent. Tenslotte ben je niet bewapend... overal zitten slangen, schorpioenen etc. en dan weet je als politievrouw nog een beetje hoe het werkt... maar hoe zit het, met de burgers Bep en Toos, die ook eens een keer besluiten om iets avontuurlijks te gaan doen.... Eigenlijk vind ik het onverantwoord. Je brengt dan niet alleen jezelf maar ook de APU in gevaar. Ik vergelijk het maar, met het feit, dat wij een ongetrainde burger mee zouden nemen in een schietwaardige situatie... zoiets zou bij ons ondenkbaar zijn... maar ondertussen heb ik het weer even meegemaakt.... en heb ik veel geleerd van Kristan en had ik een zéér enerverende halve nacht. Ik had toegezegd om zondagnacht mee te gaan op patrol van 23.00 tot 05.00 maar hier moet ik toch nog even over nadenken..... Aangezien wij de eerste vrijwilligers zijn hier, heb ik mijn bevindingen wel kenbaar gemaakt bij de eigenaren van de lodge, die erg open stonden voor mijn commentaar.... uiteindelijk lag ik pas om 02.00 uur in mijn bedje en om 05.30 zou de wekker weer gaan voor de volgende fencepatrol.... hard werken.......
