Verkeersinfarct en Germaine Jackson

Jipieeee we hebben Wi-Fi, dus hier alvast wat van onze belevenissen.....

Vanochtend vroeg opgestaan om om 05.30 uur bij Esther te zijn. Na een bak koffie te hebben gedronkenen afscheid te hebben genomen van mijn "Wanenonlie" reden we om 06.00 uur richting Schiphol. Ruim op tijd zou je zeggen, aangezien we om 10.35 uur zouden vertrekken.....maar helaas niets was minder waar.....want totday of all days kwamen we terecht in een waar verkeersinfarct en stonden we zelfs 40 minuten echt stil zonder dat we maar enigzins vooruit kwamen, berichtgeving was er bijna niet en de tijd begon te dringen, dus besloten we om te kijken of we op een of andere manier uit de file konden geraken en een alternatieve route te zoeken. Dus met de nodige politieskills een aantal bestuurders gevraagd om hun voertuigen te verplaatsen en zo als het ware "ontsnapt" aan de file. We zaten op dat moment in de buurt van Utrecht en het begon er naar uit te zien dat ook de "alternatieve routes" allen vol begonnen te lopen. Vervolgens besloten om dan richting Utrecht Centraal te rijden want na een quick look op internet bleek dat we vrij snel een trein konden bekomen na Schiphol, maar dan moesten we wel opschieten. Dus na een megasnel afscheid van Ed, die ons wegbracht, rennen richting de infobalie voor kaartjes. Gelukkig zag een behulpzame medewerkster enige paniek dus die heeft ons snel op weg geholpen met de kaartjes. En voor vervolgens rennend richting spoor 5. Gelukkig waren we net op tijd om de trein te halen. Ondertussen heeft Henk met de KLM gebeld dat wij onderweg waren, maar dat we nog niet wisten of we op tijd zouden zijn. Vervolgens rennend richting de incheckbalie en rennend naar de controle. Daar stond een grote rij, waar we, als we daar hadden moeten aansluiten, zeker te laat waren. Dus beveiliging aangesproken en mochten vervolgens van hen en medepassagiers de rij voorbij, dus dat ging goed....maar ook personen met haast moeten gecontroleerd worden, dus besloot een dame van de beveiliging om Esther's handbagage maar eens helemaal te gaan doorzoeken....Na overleg, ben ik doorgerend naar de gate van het boarden om te zeggen dat wij er waren. Dus wat een relaxed ritje naar Schiphol zou moeten worden werd toch ff iets anders.....maar...we hadden het gered, kort nadat ik had meegedeeld  dat wij er waren, kwam Esther aangerend. Net voor we gingen boarden zag ik een man naar de infobalie lopen en ik zei tegen Esther, verrek, daar heb je Germaine Jackson, waarop Esther iets zegt in de trant van: "Monique, niet elke donkere man met een bril op is een Jackson....." waarop de man dichterbij komt, samen met een andere man, die een gitaartas op zijn rug droeg met "Jacksons" erop. Dit was waarschijnlijk een van zijn broers . Waarop Esther zegt: "Shit da's echt Germaine Jackson"! Ik zei: " Ja, dat zei ik toch, haha! Vroeger zouden hij en zijn broers misschien nog hebben gezorgd voor een verkeersinfarct....maar, is als je hem goed bekeek  toch echt wel éél lang geleden... Enfin, wij aan boord, waar we, toen we eenmaal in onze stoelen zaten, we toch wel even opgelucht adem haalden.... ons reis was begonnen..... Bij het eerste drinken vroeg de stewardess of wij iets wilden drinken....aangezien we tot de conclusie waren gekomen, dat ondanks dat het bij ons 11.15 was, het vast ergens op de wereld  16 uur zou zijn, maar meteen een gin-tonic genomen, hadden we dik verdiend na alle stress vonden wij. Na de hele vlucht te zijn volgepropt door de stewardessen met hapjes en drankje, bereikten we om 21.05 Johannesburg. Tijdens de vlucht Germaine wel een paar keer terug naar zijn business-class gestuurd. Wilde handtekeningen van echte neushoornredders.....alsof wij tijd hadden voor dat soort onzin.....

Toen we in de aankomsthal waren, onze B&B gebeld, die ons binnen 10 minuten op zouden komen halen. Zij waren keurig op tijd. Vervolgens daar ingecheckt en lieten zij de kamers zien, dit was allemaal in orde. Wel aangegeven  dat wij de volgende dag meteen om 8 uur naar de luchthaven gebracht wilden worden. De jongeman vroeg: "Hoe laat gaat jullie vlucht dan?", wij gaven aan om 10.50 uur, waarop hij aangaf dat 09.00 uur ook tijd genoeg zou zijn. Hierop zeiden wij, nee wij willen geen stress, dus we willen graag vroeg vertrekken... Vervolgens nog een drankje genomen in de bar  (wat kunnen een Amarulaatje en een biertje dan toch lekker smaken...)en toen lekker gaan slapen, het was inmiddels al, 23.30 uur en nog steeds 24 graden.......